Bilesikgiller familyasindandir. Anayurdu Avrupa olan; ülkemizde Kuzey, Iç ve Güney Anadolu'da yabani olarak yetisen çokyillik dayanikli otsu bitkidir. 120 cm'e kadar boylanabilen pelinin, ince
tüylerle kapli gövdesi kokulu, kabarik çizgili ve gri-yesil renklidir. Çok ince tüylerle kapli grimsi ya da beyazimsi yesil, alti gri renkli ve kokulu olan yapraklari çok parçali ve almasik dizilidir. Temmuz-agustos aylarinda açan açik sari küçük çiçekleri salkimlar olusturur. Silindirik yapili yassi, küçük ve gri renkli meyvelerinin içinde kahverengimsi gri minik tohumlari bulunur. Pelin döktügü tohumlariyla çogalir ya da sonbaharda alinan gövde kalemleriyle çogaltilir.
Pelinin küçük yaprakli dallari özel kokulu ve çok aci lezzetlidir. Uçucu yag, absintin gibi aci maddeler, flavon ve pineni içerir. Eskiden bazi içkilere aci çesni vermesi için katilirken 1908 yilindan beri bu sekilde kullanimi yasaklanmistir. Pelin, geçmis yillarda kurt düsürücü, adet söktürücü ve çocuk düsürücü etkilerinden yararlanilmak üzere yüksek dozlarda kullanilirdi. Ancak, yapilan dikkatli analizler, bitkinin zehirleyici ve sinir sistemini yikima ugratici etkilerini saptadigindan, bitkinin bu amaçlarla kullanimi da terk edilmistir.
Tibbi Etkileri ve Kullanimi
Günümüzde pelinin tibbi etkileri asagida verilen yöntemle yararli hale getirilmektedir:
• Bitkinin, içerdigi aci maddeler nedeniyle bedeni uyarici, istah açici ve sindirimi kolaylastirici etkileri vardir. Sindirim salgilarinin nitelik ve nicelik yönünden yetersiz kaldigi durumlarda kullanilir.
• Yüksek ates ve enfeksiyon durumlarinda güçlü bir iyilestiricidir.
• Bedeni güçlendirici tonik etkisi vardir.
• Idrar söktürücüdür.
Bu durumlar için, pelinin yapraklari ve çiçek açmis salkimlari, çiçekleri soldugu dönem olan yaz ortasi ve sonbahar basi arasinda toplanip gölgelik ve havadar yerde kurutulur. 1-2 tatli kasigi kuru karisim üzerine 1 bardak kaynar su dökülerek 10-15 dakika süreyle demlendirilmeye birakilir. Böylece hazirlanan infüzyon, günde iki-üç kez birer bardak olarak içilebilir.